NN (L) Globalny Spółek Dywidendowych

Mimo, że korekta na giełdach w I kwartale miała szeroki zasięg, rynki wschodzące odczuły ją zdecydowanie lżej. Gospodarki tych krajów rozwijają się, maleje dystans dzielący je od rynków dojrzałych, inflacja pozostaje stosunkowo niska. Za to Europa zachodnia wypadła blado nawet na tle innych rozwiniętych obszarów świata. Kulą u nogi okazała się Wielka Brytania - jeden z najsłabszych rynków akcji na całym świecie na początku roku. Notowaniom spółek na Wyspach wyraźnie ciążyła niepewność związana z brexitem.

W I kw. 2018 r. NN (L) Globalny Spółek Dywidendowych stracił 5,58 proc. Rozbieżność w notowaniach spółek typu "value" (niedowartościowanych przedsiębiorstw o ugruntowanej pozycji rynkowej, zazwyczaj płacących dywidendy) i spółek typu "growth" (dynamicznie rozwijających się firm, reinwestujących zyski i niepłacących dywidend) na niekorzyść tych pierwszych utrzymuje się na historycznie wysokich poziomach. Pytanie czy to dobry moment, żeby się przerzucić ze spółek wzrostowych na wartościowe - narzuca się samo. Historyczne dane uczą, że w długim terminie to inwestycja w spółki wartościowe przynosi wyższe stopy zwrotu. Wspomniana dysproporcja jest dziś o dwa odchylenia standardowe poniżej długoterminowej średniej. W przeszłości tak duże rozbieżności między wynikami jednego i drugiego stylu często zapowiadały odwrócenie ról.

Kolejnym argumentem dla inwestorów gotowych podjąć ryzyko przejścia od spółek, które bardzo dynamicznie się rozwijają, do tych, które płacą dywidendy jest siła światowej gospodarki. W strefie euro wskaźnik PMI sugeruje, że przemysł rozwija się w tempie nieobserwowanym od ponad dekady. Banki - w tym gronie jest najwięcej spółek typu value - powinny zyskiwać dzięki wzrostowi akcji kredytowej, lepszej spłacalności kredytów i wzrostom dywidend. Z kolei w USA reforma podatkowa powinna mieć najbardziej pozytywny wpływ na spółki "wartościowe" (obniżenie PIT jest lepsze dla firm, które raportują zysk brutto, a nie dla tych, które ponoszą wysokie koszty rozwoju).