NN (L) Stabilny Globalnej Alokacji

Ostatni miesiąc 2018 r. okazał się wręcz okrutny dla inwestorów. Przez parkiety giełdowe przetoczyła się najgłębsza korekta od lat, taniały surowce i nieruchomości. W gronie ryzykownych aktywów względnie dobrze poradziły sobie obligacje rynków wschodzących. O tak gwałtownym pogorszeniu nastrojów przesądził splot wielu czynników – niepewności politycznej (Brexit, spór handlowy między USA a Chinami, Donald Trump otwarcie krytykujący Jerome’a Powella, szefa Fed), oczekiwań odnośnie do wyraźnego wyhamowania tempa wzrostu gospodarczego i ostrzejszej polityki pieniężnej. To wszystko sprawiło, że rynki finansowe padły na kolana.

Na szczególną uwagę zasługują akcje z rynków wschodzących, które w grudniu zachowały się wyraźnie lepiej niż te z rynków rozwiniętych już drugi miesiąc z rzędu. Łagodna retoryka Fed w połączeniu z głębokim spadkiem cen ropy naftowej bez wątpienia pomogły emerging markets. Swoje trzy gorsze dorzucili inwestorzy, którzy w ostatnich miesiącach 2018 r. przerzucali kapitał z krajów dojrzałych do rozwijających się. Akcje ze strefy euro wypadły lepiej niż te z USA. Mimo załamania koniunktury na giełdach, w perspektywie całego roku, akcje amerykańskie pozwoliły osiągnąć najwyższe stopy zwrotu.

Wzrost zmienności i spadki notowań akcji sprawiły, że NN (L) Stabilny Globalnej Alokacji stracił 3,01 proc. w IV kw. 2018 r. W części portfela przeznaczonej na akcje dokonaliśmy kilku zmian. Ograniczyliśmy ekspozycję na USA i Japonię. Słabszy dolar generalnie jest postrzegany jako negatywny dla Japonii. Poza tym przewidywany wzrost zysków spółek z Kraju kwitnącej Wiśni wyniesie zaledwie 3 proc., zdecydowanie mniej od światowej średniej na poziomie ok. 7 proc. W średnim terminie akcje japońskie są dobrą inwestycją, biorąc pod uwagę rosnącą rentowność lokalnych spółek. Jeżeli chodzi o akcje amerykańskie, to odejście od nich wpisuje się w naszą strategię na cały 2019 r., w ramach której wolimy spółki spoza USA ze względu na ich niższe wyceny.

Wątpliwości dotyczące gospodarki światowej wzrosły w ostatnim czasie, a inwestorzy martwią się wpływem taryf importowych i normalizacją polityki pieniężnej na rynki. Naszym zdaniem jednak nadal trudno udowodnić, że w nadchodzących miesiącach gospodarka gwałtownie wyhamuje. W związku z tym postępujemy zgodnie z naszym scenariuszem bazowym, zakładającym konwergencję tempa wzrostu na rynkach rozwiniętych. Bez wątpienia niepokój budzi wszechobecne ryzyko polityczne. Kluczową kwestią pozostaje w jakim stopniu przełoży się ono na pogorszenie nastrojów inwestorów i przedsiębiorców, a pośrednio - na gotowość do inwestowania i korporacyjny popyt na pracę.