NN (L) Stabilny Globalnej Alokacji

13.04.2019

Dziś trudno jednoznacznie wskazać kierunek, w którym mogłaby się rozwinąć koniunktura na rynkach finansowych w najbliższych miesiącach. W kategoriach bezwzględnych dane płynące ze spółek i z gospodarki są słabe. Jednocześnie jednak ryzyko dalszego pogorszenia wydaje się ograniczone, przynajmniej zdaniem inwestorów. Widać to po notowaniach różnych klas aktywów – w pierwszym kwartale najlepiej radziły sobie te ryzykowne, jak akcje i nieruchomości. Ale zapowiedzi powrotu do łagodnej polityki pieniężnej przez amerykańską Rezerwę Federalną (Fed) i Europejski Bank Centralny (EBC) sprawiły, że również obligacje dały zarobić – ich rentowność spadła, a ceny wzrosły.

Jednocześnie, mimo optymistycznego początku roku, kluczowe kwestie takie, jak stosunki handlowe między USA i Chinami oraz wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej – pozostawały nierozwiązane. W obrębie akcji opłaciło się inwestować w USA, za to strefa euro wypadła stosunkowo słabo. Historia uczy, że łagodne nastawienie banków centralnych wypycha kapitał z „inwestycji w wartość” (w spółki o ugruntowanej pozycji rynkowej, płacące dywidendy) ku sektorom „wzrostowym” (szybko rozwijającym się). Tych drugich jest najwięcej właśnie w USA. Akcjom z eurolandu dodatkowo zaszkodził spadek rynkowych stóp procentowych wywołany łagodną polityką pieniężną EBC – taka sytuacja pogarsza perspektywy branży bankowej. Można się pokusić o stwierdzenie, że akcje banków to jedyna klasa aktywów, której w pierwszych miesiącach roku okoliczności zdecydowanie nie sprzyjały. Tak jak wspomnieliśmy – rosły ceny zarówno akcji, jak i obligacji. Również dłużne papiery korporacyjne poradziły sobie całkiem nieźle. Spadek oprocentowania instrumentów rządowych wywołał wzmożone zainteresowanie obligacjami korporacyjnymi. W efekcie również te instrumenty odnotowały wzrost notowań.

Nic więc dziwnego, że w pierwszym kwartale 2019 r. NN (L) Stabilny Globalnej Alokacji osiągnął 2,46 proc. zysku. Do wypracowania wyniku przyczyniły się praktycznie wszystkie pozycje w portfelu, choć w największym stopniu – ryzykowne aktywa. W najbliższym czasie nasze nastawienie do akcji i nieruchomości, na których w I kw. zarobiliśmy najwięcej, pozostanie neutralne. Ekspozycję na ryzyko budujemy za pośrednictwem wybranych instrumentów dłużnych. Dlaczego? Uważamy, że poszukiwanie alternatywy dla najmniej ryzykownych rodzajów obligacji, wywołane łagodnym podejściem największych banków centralnych, może popchnąć inwestorów ku bardziej ryzykownym obligacjom takim, jak papiery korporacyjne bez ratingu inwestycyjnego, czy rządowe papiery z rynków wschodzących. Tak, jak wspomnieliśmy – dane makroekonomiczne nie napawają optymizmem, jednak coraz rzadziej zaskakują in minus. Ewentualne wyhamowanie spowolnienia może wywrzeć pozytywny wpływ na notowania ryzykownych klas aktywów. Zakładamy, że z czasem obawy o globalną recesję okażą się przesadzone. To byłby pozytywny scenariusz dla akcji, ale negatywny dla obligacji, mógłby bowiem wywołać wzrost ich oprocentowania (spadek cen).