NN Zrównoważony

W pierwszym kwartale fundusz zniżkował o -2,59%. Spadek był głównie spowodowany gorszym zachowaniem rynku akcyjnego - w ciągu kwartału WIG zniżkował o 4,15. W drugim kwartale mieliśmy do czynienia z bardzo mocną wyprzedażą w segmencie spółek małych (sWIG80 -10,5%) i średnich (mWIG40 -7,4%). Wyprzedaż przyspieszyła zwłaszcza w czerwcu, w miesiącu, gdzie fundusze akcyjne zanotowały wielomilionowe odpływy. Złotówka także była pod presją. Na tym tle obligacje z Polski zachowały się stabilnie. Ich oprocentowanie na koniec czerwca było nieznacznie wyższe niż trzy miesiące wcześniej, choć deprecjacja złotego do dolara powinna się w końcu przełożyć na wzrost inflacji, za którym najprawdopodobniej pójdzie spadek cen naszych "skarbówek".

Z indeksów sektorowych najbardziej ucierpiało budownictwo (-20%), spółki chemiczne (-13%) i telekomunikacyjne (-12). Spółkom budowlanym ciążą rosnące koszty usług budowlanych, spółkom chemicznym rosnące koszty wsadu (gaz), natomiast spółkom telekomunikacyjnym ciągła presja konkurencyjna. Jedynym sektorem, który zanotował zwyżkę był sektor paliwowy, który największy spadek zaliczył w pierwszym kwartale. Z racji swojej wagi polskiemu indeksowi najbardziej ciążyły spółki finansowe (WIG Banki -8% w kwartale), energetyczne (-4,6%) i odzieżowe (-5,8%).

W drugim kwartale fundusz zanotował wynik nieznacznie lepszy od benchmarku (na bazie brutto). Po spadku w drugim kwartale wycenowe dyskonto rynku polskiego do historycznych średnich oraz rynków wschodzących powiększyło się jeszcze bardziej. Niskie i spadające obroty sugerują zmniejszone zainteresowanie rynkiem polskim. O ile wyceny dla szerokiego rynku rzędu P/E 11x na rok 2019 wygląda bardzo atrakcyjnie, o tyle brak jest katalizatora do ruchu wzrostowego. Takim katalizatorem mógłby być powrót sentymentu na rykach wschodzących i napływ środków zagranicznych, bądź odbicie w zyskach spółek, którego spodziewamy się w okolicach czwartego kwartału br.