NN (L) Obligacji Rynków Wschodzących (Waluta Lokalna)

Po bardzo trudnym 2018 r., w grudniu obligacje rynków wschodzących złapały oddech. NN (L) Obligacji Rynków Wschodzących (Waluta Lokalna) zarobił 1,14 proc. Tej klasie aktywów zdecydowanie pomogła amerykańska Rezerwa Federalna. Z jednej strony Fed podniósł stopy procentowe o 25 punktów bazowych do 2,25-2,50 proc., z drugiej jednak zrobił to w wyraźnie gołębim tonie – dając do zrozumienia, że jeżeli będzie trzeba, jest gotów wyhamować tempo podwyżek. W rezultacie indeks dolara amerykańskiego stracił 1,1 proc. (dolar osłabił się do pozostałych walut).

W gronie rynków wschodzących najlepiej wypadła Ameryka Łacińska, z Meksykiem na czele. Nieźle poradziły sobie papiery z Tajlandii, Węgier i Czech. Słabo – RPA, Rosja, Chile i Indonezja. Skoro USA i Chiny odnowiły negocjacje w sprawie zawieszenia wojny handlowej, a Fed przyjął łagodny ton, inwestorzy zaczęli zauważać spore rozbieżności w notowaniach aktywów z rynków wschodzących oraz rozwiniętych i nabrali apetytu na tanie emerging markets. My również jesteśmy pozytywnie nastawieni zarówno do walut jak i obligacji rynków wschodzących. Co prawda obcięliśmy nasze prognozy wzrostu gospodarczego w tych krajach, m.in. ze względu na konflikt handlowy między Ameryką i Chinami oraz negatywny wpływ wyższych stóp procentowych w USA, ale to wszystko są elementy, które ceny obligacji już uwzględniają.

Rynki wschodzące wyglądają ciekawie nie tylko od strony fundamentalnej, ale również technicznej – globalni inwestorzy pozajmowali długie pozycje (obstawiające wzrost) w dolarze amerykańskim, jednocześnie rosnące koszty hedgingu (drogi dolar) sprawiają, że akcje i obligacje z USA stają się stosunkowo mniej atrakcyjne. Przewidujemy, że w średnim terminie waluty rynków wschodzących nadrobią cześć dystansu dzielącego je od głównych walut światowych.